De eerste dagen in Sanur en hoe spel je rijststofallergie in het Engels?

Tijdens onze vlucht naar Bali zaten we op zich erg goed , de stoelen waren ruim genoeg naast Marianne was een plaats vrij en Ad zat ook bij het raam, we zaten achter elkaar. Naast Marianne zat een jonge Indonesiër die erg verkouden was en continu zijn neus moest snuiten en als hij zijn neus niet snoot spuugde hij het teveel aan slijm uit in een maakte. Marianne heeft maar niet teveel gekeken omdat ze anders ook gebruik moest maken van haar zakje . Brrrrrrrrrr.

Ad zat achter Marianne en achter Ad zat een persoon die ook erg verkouden was. Het geniet geproest en geslijm was niet van de lucht. En alles bij alles was het wat dat betreft geen prettige vlucht. De piloot zat beter en bracht ons veilig in Bali.

In het vliegtuig moesten we al een formulier invullen , na aankomst moest je eerst een visum kopen en daarna naar de douane, na enige tijd in de rij kwam er een meneer langs met andere formulieren . Het bleek dat je die ook nog in moest vullen dus iedereen weer uit de rij terug naar achteren want daar waren de tafels. Hier lagen geen formulieren op dus qua organisatie was het een groot zooitje en zou een duty manager zich hierop uit kunnen leven. Na alles ingevuld te hebben en de diverse stempels in het paspoort mochten we de koffers gaan halen dit ging voorbeding en er stond al iemand op ons te wachten die ons naar ons hotel bracht.

Aan gekomen in het hotel wachtte ons de eerste teleurstelling. De dame achter de balie zei over een paar minuutjes is uw kamer klaar , na een half uur ging Ad eens vragen hoe het zat en toen was het ineens dat pas om 14 uur de kamer klaar was. Dit was nog anderhalf uur. Iets langer als een paar minuutjes dus. Ondertussen zaten we in onze reiskleding lange broek en sokken peentjes te zweten. Ad zijn humeur daalde tot onder het nulpunt. We werden door de balie medewerkster aangeraden om ons om te kleden en eerst te gaan zwemmen. We werden door de Bell boy naar het fitness centrum gebracht waar we een koffer open konden maken zodat de zwemkleding eruit gehaald kon worden. Hij bracht onze koffer netjes terug naar de receptie en wij konden gaan zwemmen.

Het water was gewoon heerlijk warm, Cobi zou zeggen laat de bubbels maar komen van het badschuim. Het complex is schitterend. Hele oude hoge bomen mooi begroeid genoeg schaduw en allemaal verschillende gebouwtjes waarin de diverse restaurants zijn onder gebracht.

Om half vier zijn we eens naar binnen gegaan om onze sleutel te vragen , we hebben een kamer op de 4 e verdieping in Nederland de 3 e , de begane grond is hier de 1 e verdieping een mooie kamer met uitzicht op zwembad , de zee en het binnen terrein.

We waren moe dus vlug de koffers uitgepakt en even op het bed gaan liggen. Ondertussen hadden we airco aangezet maar die werd maar niet koel en de lucht werd almaar natter in plaats van droger. Het gevolg was dat we nog meer gingen zweten en erg slecht konden slapen. Bij de bali aangegeven dat de airo niet goed functioneert en er zou een mannetje gestuurd worden. Daarna ontbijten en het ontbijtbuffet was erg netjes en uitgebreid. Daarna boodschappen doen voor nodige vloeistoffen. Nadat terug kwamen even nog op de kamer gaan rusten en daarna lekker in de wind aan de golven liggen doezelen. Ondertussen ging het slechter met Ad geen eetlust hoofdpijn , prikkelende ogen en geen lucht in zijn longen. 

Heel de nacht heeft hij liggen hoesten en proesten en zijn neus snuiten. De maandagmorgen hadden we al afgesproken dat er iemand met ons een rondrit over Bali zou maken . Dit toch door laten gaan, zijn naam was Ketut, hij bracht ons naar Tanah Lot. Dit is een tempel die bij vloed geheel in zee ligt. Toen we eraan kwamen begon het net vloed te worden dus prachtige foto' s gemaakt met de golven die uit een spatten op de rotsen. Rerug in de auto ging het steeds slechter met Ad, we zijn nog naar een markt geweest, maar aan het begin van de markt stond er wierook Marianne vond het wel lekker ruiken , maar Ad wist helemaal niet meer eaar hij het had. Ketut zei dat we vlug naar de vlindertuin zouden gaan dat is gewoon in de buiten lucht en we hoopten dat Ad hiervan op zou knappen. Het tegen deel was waar. Dus terug naar het hotel en nasr de dokter. In het hotel is er een dokter 24 uur per dag aanwezig. Zei bekeek Ad eens en vroeg hoe zijn snot eruit zag, als water zei Ad . O zei de dokter na gekeken te hebben nAr zijn medicijnlijst, waarschijnlijk heb je een rijst stof allergie! Komt vaak voor bij mensen die al een allergie hebben en die dan ineens in de warme vochtige lucht komen in het rijstpluk seizoen. Dus gewapend met medicijnene terug naar de kamer, het enige minpunt is dat hij geen koffie en geen ALCOHOL mag drinken. Hij kreeg pillen mee waar hij er een in moest nemen na het eten dit is een paardemiddel en daarnaast nog een pil 2 a 3 keer daags een onderhouds dosis en bisolvon tegen het hoesten. De dokter had hem al gewaarschuwd de pillen na het eten in te nemen en hij zou daarna in slaap vallen en dan zou het de volgende dag een stuk moeten zijn opgeknapt, dus wij vlug eten en de pillen ingenomen. Ad was inderdaad helemaal knock out en Marianne heeft heerlijk op haar gemak films liggen kijken en wat ge whats apped met Bob, die het thuis allemaal recht moet houden wat hem goed afgaat.

Terwijl marianne op haar bed zit denkt ze wat hoor ik toch, na nar buiten gekeken te hebben begreep ze het een flinke tropische regenbui kwam naar beneden, ad zou later zeggen waarom heb je het neit gefilmd, helaas was ze niet zo helder dat dat in haar opkwam. Maar er is in korte tijd heel wat naar beneden gekomen.